از ارتفآع به شهـــ ـ ـر نگآه کردن چهـ قدر قشنگ میشهـ !
گویآ شلوغی سرسام آور شهـ ـ ـر از بالآ از همهـ حرفهای آدمها حکآیت دارد!
از بالآ چهره هیچکس پیدا نیست،صدای خنده و گریهـ ها قآطی میشود در شلوغی!
حرفهایم را بلند بلند میزنم واین خوبست که کسی نمی شوند دقیقا مثل وقتی که درشهر هستم و
درسکوت محض درد ودل می کنم و رهگذر ها میروند!
اصلا شآید صدای من ایراد دارد،بگذار امتحان کنم...
1
2
3
تو نیز می شنوی صدایم را...؟یا توهم مثل آنها گوش هآیت را گرفته ای از شلوغی!
دنیآی من و تو در این شهـ ـر خلاصهـ شده و دلتنگی را به او می سپارم
راستی،تو دلت بگیرد چیکآر می کنی،توهم مثل من سکـــــوت محض را ترجیح میدهی!
سکوت ابهتش بی پآیآن است!
خنده وگریه را مساوی هم قرار میدهم،چراکه این روزها گریه کنی انگآر خنده است
وبخندی انگآری گریهـ کرده ای!فرقش را نمیفهمند!
که هردو گریه است،خنده را مخالف گریه نگذار!
به مااشتباه یاد داد معلم اول...
زندگی زیباست،اما شهادت زیباتر...
شهآدت چه پرواز قشنگیت آری،خنده واقعی یعنی آن...
دیدی شهدا لحظه هآی آخر لبخند بر لب دارد!
خنده یعنی آن...
#از اینجور-خنده ها-نصیب همه-باشهـ...
#یاعلی مدد
