.یارحمآن.
همین دنیای مجازی بود که باعث تغییرات تو زندگی من شد؛منظور از تغییرات نه یک تغییر ساده بلکه یک تغییر فاحش!
همین که ریتم زندگی من دچار یک بالا و پایینی بشه ، همین که تفاوت قبل و بعدش بسیار باشه یعنی تغییر از نوع بزرگ !
خلاصه این منجلابِ دنیای مجازی خیلی زود منو درگیر کرد و فاز وجودی فآطمهـ ی قصه ی ما تغییر کرد !
بنظرم اکثرمون درگیر این تالابِ مجازی شدیم ، هرکسی به نحوی...
اینکه میچپیم توی گوشی ها وسط جمع فامیلی و دوستی و آشنایی ، اینکه برامون شده یه دغدغه که حتما باید باشه !
اولش از سرچ بنام کعبه شروع شد ؛ اولین کلمه ی سرچ من "کعبه" بود
بعد سایت مجری معروف کودک ، بعد وبلاگ های مختلف دوستان و ساختن یه وبلاگ برای خانم مدیرجآن :)
اوج خوشی های من شاید اشاره بشه به وبلاگ مدیر خانوم جانمآن پ
رفته رفته پست های من بیشتر میشد و علاقه داشت شدت میگرفت تا اینکه بلاگفا زد و همه ی نوشته ها رو ترکوند!
ازاینکه بعدش باید از صفر شروع میکردم سخت بود ، انگار یه خشمی توی چشم همه ی بچه های بلاگفا بود
باز شروع کردم به نوشتن ولی این بار با ترس می نوشتم که نکنه بلاگفا دوباره حذفش کنه آخه خاطرات یه عمر پاک کرد نامرد!
هنوز که هنوز بلاگفا رو بیشتر دوست دارم ولی دیگه حسی برای اونجا نوشتن ندارم.
تو اون لحظات سخت ننوشتن "بیان" بود که منو نجات داد و تونستم دوباره خودمو پیدا کنم :)
حالا "منوبیان" یه دوسالی هست که باهمیم ؛ "بیان" باعث شد من خوشی بهم برگرده پس رهاش نمی کنم.
"درواقع بیان پناهنده شد"
ولی از هرچیزی بگذریم اگه بخوام برگردم عقب ، بین انتخاب بودن تو فضای مجازی یا نبودش ؛ من "نبودنش" رو انتخاب می کنم!!!
میدونم خیلی کمک کرد بهم این فضای به ظاهر مجازی ولی من "نبودن" رو انتخاب می کنم
نمیدونم چرا اینجوری شد ولی شد دیگه...
+نازی خانوم یه وقت سراغ از وب ما نگیریااا، خب؟ "اینقدر بی معرفت نبودی"
+شروع کنیم به یه نوشتن طوفانی،رفقایی که وب بنده رو میخوندن کجان دقیقاً؟
+بریم که داشته باشیم "حال" رو درک کنیم،اونقدر با آینده گولمون نزنید!!!
+به گوشه ی سمت چپ نگاه کنید " عمرسایت 888 روز " 888روزبودنت مبآرک بیانِ من :)
+یآعلی مدد
